Het kan heel lastig zijn om je kind boos te zien. Zeker ook als je niet snapt waar de boosheid vandaan komt. In een vorig blog heb je kunnen lezen over verschillende oorzaken achter de boosheid van je kind. Maar in de praktijk weet je lang niet altijd direct waarom je kind boos is. Gaandeweg leer je dit steeds beter. Maar hoe reageer je nu op je kind als je niet eens weet waarom hij boos is?
Er is geen one-size fits all
Het liefst had ik je nu direct de oplossing gegeven die gegarandeerd werkt. Maar helaas is er geen one-size fits all oplossing voor hoe om te gaan met boosheid. Sterker nog, wat vandaag werkt, kan morgen misschien helemaal niet werken. Lastig hé?
Wat ik wel met zekerheid kan zeggen is dat boos worden op je kind niet werkt. Dit werkt eerder averechts en hierdoor zal je kind eerder nog bozer worden.
Het is belangrijk dat je zijn emoties serieus neemt en niet belachelijk maakt.
Enkele suggesties
Ik heb natuurlijk wel een aantal suggesties die je kunnen helpen als je kind boos is:
Probeer voor jezelf te achterhalen waar de boosheid vandaan kan komen
Dit kan een hele lastige zijn, zeker als je kind bijvoorbeeld boos uit school komt. Toch kan het zijn dat je inmiddels weet dat hij bepaalde vakken moeilijk vind of dat hij snel overprikkeld is door geluid. Het kan dan helpen om te benoemen dat je ziet dat hij boos is en vragen was het weer druk op school? Verwacht niet direct dat je kind hier antwoord op geeft of a-la-minute rustig wordt. Maar het verteld je kind wel dat je zijn situatie begrijpt.
Onze middelste heeft bijvoorbeeld veel last van geluid. Als hij boos uit school komt, weet ik al snel dat de klas waarschijnlijk weer onrustig is geweest. Door hier woorden aan te geven en dit te benoemen, voelt hij zich begrepen en kan hij zijn emoties beter reguleren.
Wees beschikbaar
Het is heel verleidelijk om je kind naar zijn kamer te sturen als hij boos is en niet voor rede vatbaar, maar dit werkt eerder averechts dan dat het je helpt.
Je kind voelt zich niet gezien en niet gehoord. Hij voelt zich eerder afgewezen.
Het kan echter wel helpen om hem uit de situatie te halen en samen met hem naar boven te gaan. Je hoeft niet eens iets te doen. Misschien zelfs niet eens in dezelfde ruimte te zijn. Als je kind maar weet dat je beschikbaar bent, dat je dicht in de buurt bent en hij altijd bij je terecht kan.
Geef je kind de ruimte
Sommige kinderen hebben het nodig om letterlijk en figuurlijk de ruimte te hebben om boos te zijn. Je moet niet te dicht in de buurt komen. Hij wil met rust gelaten worden.
Geef je kind deze mogelijkheid. Ga vooral niet telkens vragen of hij nog boos is of waarom hij boos is. Dit zorgt in veel gevallen alleen maar voor meer olie op het vuur en zal de boosheid doen oplaaien.
Aandachtspunt hierbij is dat je wel beschikbaar bent voor als hij je wel nodig heeft. Laat hem alleen, maar zorg dat je alles kunt laten vallen als dat nodig is. Ga bijvoorbeeld niet uitgebreid bellen als hij boos is of boodschappen doen.
Wees beschikbaar zonder hem op de huid te zitten.
Knuffelen
Ga naast je kind zitten of neem je kind op schoot en knuffel hem. Houd hem stevig beet. Op het eerste moment wil je kind dit waarschijnlijk niet, maar het kan zeker helpen om door te zetten. Om hem vast te blijven houden. Je voelt uiteindelijk zijn boosheid wegtrekken en dan komt de ontlading vaak in de vorm van huilen. Benoem dan ook naar je kind dat je merkte dat hij heel boos was en dat dit heel vervelend is. Geef je kind de tijd om bij te komen van de emotie.
Ik heb ooit een documentaire gezien over een instelling in Engeland voor kinderen met moeilijk verstaanbaar gedrag. Daar stuurden ze niet het kind wat boos werd de ruimte uit, maar gingen de andere kinderen naar een andere ruimte. Het boze kind werd stevig vastgehouden. Hij voelde zich hierdoor niet afgewezen. Het voelde dat hij nog steeds geliefd was, ondanks zijn gedrag. Je zag hem uiteindelijk ontladen en ontspannen. Deze methode heeft een enorme indruk op mij gemaakt, ik weet helaas niet meer hoe deze heet.
Bij mijn eigen kinderen gebruik ik deze methode ook regelmatig. Hoewel het bij de oudste wel erg lastig is om hem nog vast te houden als hij nog vol in zijn boosheid zit. Hij wordt wat te sterk.
Ontprikkel
Dit werkt zeker heel goed als je weet dat de boosheid komt door het binnenkrijgen van teveel prikkels. Ga ontprikkelen!
Ga naar buiten om te lopen, te rennen, te springen. Schreeuw de boosheid eruit. Pak een stuk papier en een potlood en ga krassen. Pak een kussen en stomp er zo hard in als je kunt.
Ga op onderzoek uit naar wat voor jouw kind een fijne manier is om te ontprikkelen.
Zeker als je kind al wat ouder is, is dit ook iets wat je heel goed samen kunt onderzoeken en uitproberen als hij niet boos is.
Geef je kind de tijd
Wat ontzettend belangrijk is, is dat jij je kind de tijd geeft om bij te komen. Ook als hij niet meer boos is. Verlang niet direct van alles van hem. Ga niet direct het gesprek aan over zijn gedrag. Voel aan wanneer je erover kunt beginnen of laat je kind het initiatief nemen om erover te praten.
Probeer altijd te achterhalen wat de achterliggende oorzaak van het gedrag is. Dit kan je een volgende keer helpen om hem (nog) beter te begeleiden.